Film "Ojciec chrzestny" w reżyserii Francisa Forda Coppoli jest jednym z najbardziej kultowych i wpływowych obrazów w historii kina. Jego powstanie było niezwykle burzliwe i pełne zwrotów akcji. W niniejszym artykule przybliżę kulisy realizacji tego wybitnego dzieła - od pierwszych pomysłów i kontrowersyjnego doboru obsady, poprzez kręcenie legendarnych scen, aż po finałowy montaż. Opiszę, w jaki sposób reżyserowi udało się stworzyć ponadczasowe arcydzieło, które na zawsze zmieniło oblicze kina gangsterskiego.
Geneza powstania filmu „Ojciec chrzestny”
Pomysł na ekranizację bestsellerowej powieści Mario Puzo "Ojciec chrzestny" pojawił się już w 1969 roku. Początkowo prawa do adaptacji filmowej chciał wykupić reżyser Sergio Leone, twórca westernów spaghetti. Jednak ostatecznie projekt trafił do wytwórni Paramount Pictures. Studio zdecydowało, że reżyserem zostanie Francis Ford Coppola, który w tamtym czasie dopiero raczkował w Hollywood. Nikt nie spodziewał się, że z niewielkobudżetowego filmu o mafii powstanie jedno z największych arcydzieł w historii kina.
Pomysł i założenia filmu
Pierwotnie film miał opowiadać historię starszego Dona Corleone od młodości do starości. Jednak Coppola zdecydował się skupić na przedstawieniu przemiany Michaela Corleone z człowieka prawego i uczciwego w bezwzględnego bossa mafii. Reżyser chciał pokazać mroczną stronę amerykańskiego snu i korupcję wpływającą nawet na najbardziej niewinne jednostki. Film miał być uniwersalną opowieścią o władzy, rodzinie i moralnym upadku.
Scenariusz i dialogi
Scenariusz powstawał we współpracy Coppoli i Puzo. Dialogi zostały napisane bardzo starannie, aby oddać charakter postaci i realia świata przestępczego. Język bohaterów jest zwięzły, twardy i dosadny. Scenariusz skupia się na kilku wątkach - relacjach w rodzinie Corleone, interesach mafijnych i politycznych powiązaniach. Całość buduje mroczny, ale fascynujący obraz świata zorganizowanej przestępczości.
Obsada aktorska i dobór aktorów
Marlon Brando jako Don Vito Corleone
Rola Dona Vito Corleone przeszła już do historii kina i zapewniła Marlonowi Brando drugiego Oscara. Aktor wnikliwie opracował postać - charakterystyczny sposób mówienia, makijaż, kostium. Jego kreacja stała się uosobieniem mafijnego bossa. Scena, gdy przyjmuje przysługi w dniu ślubu córki, przeszła do kanonu filmowego.
Al Pacino jako Michael Corleone
Michael Corleone początkowo jest niezaangażowany w interesy rodzinne, jednak stopniowo sam staje się bezwzględnym mafiosem. Kreacja Ala Pacino doskonale oddaje tę głęboką przemianę - od niewinnego młodzieńca do zimnego i wyrachowanego bossa. Aktor z mistrzostwem gra kontrast między dawnym i nowym obliczem Michaela. Jego aktorstwo stało się jednym z symboli filmu.
Zdjęcia i scenografia
Wybór lokacji i plenerów
Film kręcono zarówno w autentycznych lokacjach w Nowym Jorku, jak i na planie filmowym. Zdjęcia plenerowe nadawały historii większego realizmu, oddając nastrój epoki prohibicji lat 40. XX wieku. Charakterystyczne stały się sceny na ulicach Little Italy czy mostku na Long Island. Studio odpowiadało za wnętrza rezydencji Corleone'ów.
Styl zdjęć i kreacja klimatu epoki
Operator Gordon Willis stworzył specyficzny, mroczny styl zdjęć, który podkreślał mrożącą krew w żyłach atmosferę. Częste użycie kontrastu światła i cienia, sepiowej kolorystyki wzmacniało klimat filmowego świata. Rekwizyty, samochody, stroje - wszystko zostało dopracowane, by oddać realia epoki prohibicji i powojennej Ameryki.
Montaż i muzyka
Finalny montaż "Ojca chrzestnego" trwał bardzo długo i był niezwykle pracochłonny. Coppola wraz z montażystą William Reynoldsem przez ponad rok cięli i składali setki godzin materiału, aby stworzyć ostateczny kształt artystyczny filmu. Reżyserowi zależało, by sekwencje płynnie się ze sobą łączyły i tworzyły spójną całość. Efektem był perfekcyjny, choć ponad 3-godzinny dramat gangsterski.
Sposób montażu scen
Montaż "Ojca chrzestnego" cechuje się powolnym rytmem i dbałością o detale. Reżyser świadomie rezygnuje z szybkiego cięcia scen, budując napięcie poprzez zbliżenia, dźwięki, dialogi. Ważne jest stopniowe przedstawienie relacji między bohaterami i wniknięcie w psychologię postaci. Montaż podkreśla mrok i bezwzględność świata mafii.
Muzyka Nino Roty
Nino Rota skomponował przepiękną ścieżkę dźwiękową, która stała się tak samo kultowa jak sam film. Melancholijna melodia smyczkowa oddaje klimat epoki, tęsknotę za dawnym światem. Motyw muzyczny przewija się przez cały film, łącząc poszczególne sceny. Muzyka doskonale buduje nastrój i wzmacnia wymowę dramatu gangsterskiego.
Podsumowanie
"Ojciec chrzestny" to bez wątpienia jedno z najważniejszych dzieł w historii kina. Film Francisa Forda Coppoli na zawsze zmienił oblicze gatunku gangsterskiego, osiągając poziom prawdziwego arcydzieła. Kluczem do sukcesu była perfekcyjna reżyseria, genialne role aktorskie Marlona Brando i Ala Pacino, klimatyczne zdjęcia i muzyka. Film pokazał mechanizmy władzy i upadku moralnego w sposób uniwersalny, dzięki czemu pozostaje niezwykle aktualny do dziś. Poznanie kulis jego powstawania pozwala jeszcze lepiej docenić ogrom pracy, jaki włożyła w niego ekipa filmowa i zrozumieć, dlaczego "Ojciec chrzestny" na zawsze pozostanie kultowy.
Najczęściej zadawane pytania
Dlaczego Marlon Brando został wybrany do roli Don Corleone?
Marlon Brando był już wtedy uznanym aktorem, znanym m.in. z ról w "Tragedii zwykłego człowieka" i "Dzikich". Jego charyzma i charakterystyczna, manieryczna gra idealnie pasowały do postaci mafijnego bossa. Przygotowanie do roli było niezwykle staranne.
Gdzie kręcono sceny plenerowe filmu?
Większość plenerów kręcono w Nowym Jorku, m.in. na Manhattanie, Brooklynie i Staten Island. Wykorzystano m.in. ulice Little Italy i mostki na Long Island. Realne lokacje wzmacniały autentyzm produkcji.
Jak powstawał scenariusz "Ojca chrzestnego"?
Scenariusz pisali wspólnie Mario Puzo, autor powieści, i reżyser Francis Ford Coppola. Starannie dopracowali dialogi, aby oddać realia świata przestępczego. Skupili się na kilku kluczowych wątkach fabularnych.
Jak długo trwał montaż filmu?
Finalny montaż był niezwykle pracochłonny i trwał ponad rok. Twórcy dążyli do perfekcji, cięli i składali setki godzin materiału. Efektem jest doskonale zmontowany, ponad 3-godzinny dramat.
Dlaczego muzyka Nina Roty jest tak ważna?
Melancholijna muzyka Roty idealnie oddaje klimat epoki i tęsknotę za dawnym światem. Przewija się przez cały film, łącząc poszczególne sceny i budując nastrój.
Tagi
Udostępnij
